BismillahirRahmanirRahim
Tasavvuf’ta, Sufizm’de öğreneceğiniz ilk şey, yemeğe nasıl saygı göstermeniz gerektiğidir. Eğer yemeğe nasıl saygılı olunacağını bilmiyorsanız, hiçbir şey yapamazsınız. Hiçbir şey. Bu yüzden beraber yemek yemek önemlidir.
Yemeği nasıl yiyeceğini bilmek... Eskiden yerde ekmek görünce alıp öperlerdi. Çünkü Allah Rezzak’tır, Rızkı Verendir. Yemeği nasıl yiyeceğini bilmek çok önemlidir. Yemeğe nefsinle yaklaşamazsın. Farklı dinlerden bir çok dindar insan, ruhsal olduklarını söyleyen bir sürü insan tanıdım, bir bakıyorsunuz yemeklerini ziyan ediyorlar. O zaman pek bir şey bulamazsın oralarda. Bu yüzden Dervişlerin yemek yeme adabında önemli olan ilk şey, tabakta bir şey bırakmamaktır. İkincisi, tabağınızda her ne kaldıysa, azıcık bir şey bile olsa bir parça ekmek alıp tabağı sıyırmak ve öyle yemektir. Tabağınız tertemiz olur. Allah’a şükranınızı gösterirsiniz. İsraf yapmazsınız. Masaya damlayan yemekleri, dökülen ekmekleri bile alıp yersiniz.
Çoğu insan bilmiyor ama sadece yemeğe hürmet ederek bu dünyadaki rızkınızı artırabilirsiniz. Eğer aradığınız buysa. İbrahim Halilullah, Hz. İbrahim, babamız İbrahim, ki bizler onun milletiyiz, o kadar zengindi ki, şu an dağlar nasıl bembeyaz karla örtülüyse, aynı şekilde bembeyaz koyunlarla örtülmüştü. Hepsi onundu. Aynı zamanda bin tane çoban köpeği vardı ki, hepsinin boynundaki tasmalar altın zincirdi. Ve serveti katlanarak artıyordu. Bu kişi Allah’ın Dostu, “Rabbim bana yeter,” diyen kişi. Hayatının ilerleyen zamanlarında Allah ona öyle bir zenginlik bahşetti ki, bir gün Baş Melek Cebrail ona geldi. Cebrail Aleyhisselam Rabbimizle Peygamberler arasında gidip gelerek temsilcilik yapar. Cebrail (as), İbrahim (as)’a gelerek Rabbimizin selamını iletti. İbrahim (as),
“Bu servetin hepsini idare etmem gerekiyor. Daha fazla zamanımın, daha az servetimin olmasını dilerim ki kendimi Rabbimi anmaya, Rabbimle birlikte olmaya adayabileyim.”
Bunun üzerine Cebrail Aleyhisselam,
“Ey İbrahim! Bu dediğin çok kolay. Servetini ve sevaplarını azaltmak için tek yapman gereken, aynı anda hem yemek yiyip hem de yürümekdir.”
Yürürken yemek yemek sadece saygısızlık değildir. Bir çok inanışa, bir çok geleneğe göre hem yemek yiyip hem de yürümek oldukça sağlıksızdır ve aynı zamanda da uygun değildir. Oturmanız lazım.
“Yani bu dediğin servetimin azalmasına mı sebep olacak?” diye sordu Cebrail Aleyhisselam’a.
Cebrail (as) “Evet,” diye cevapladı. Bunun üzerine Hz. İbrahim tamam dedi. Eline bir parça ekmek aldı ve bir yandan yiyip, bir yandan da yürümeye başladı. Ekmekler dökülse de elini altında tutarak düşenlerin hepsini topluyordu. Çünkü o bir Peygamberdi. Pek doğru olmayan bir şey yapmaya çalışsalar da, eskisinden bile iyi bir şey yapmış oluyorlar. Yemeği yiyor ve kırıntılarının da yere düşmesine izin vermiyordu ki, ziyan olmasınlar. Onları da alıp yiyordu. Öyle yapınca da serveti iki katına çıktı.
Cebrail Aleyhisselam geldiğinde ona, “Ya Cebrail, tavsiyene uydum. Hiçbir şey olmadı, hatta daha beter hale geldi,” dedi. Bunun üzerine Cebrail Aleyhisselam, “Rabbine çok yakın olmandan dolayı böyle oldu. Rabbinin ziyan etmeyen ve onlara bağışladığı şeylere saygı duyan kimseleri sevdiğini biliyorsun. Çünkü yemeğe karşı böylesi bir saygı sevgi gösterildiğinde, birbirimizi de sevip sayacağız. İşte bu yüzden servetin ikiye katlandı,” dedi. İbrahim Aleyhisselam, “Peki ben bunlarla ne yapacağım?” diye sorunca, Cebrail (as), “Merak etme,” dedi. Onların hepsini aldı ve Kaf Dağı’na getirerek, “Tüm bu koyunlar,” dedi, “Mehdi Aleyhisselam geldiği zaman ve bu dünya yeniden adalete kavuştuğu zaman ortaya çıkacaklar. O vakit onları kesecek ve pişirip yiyeceğiz.”
Bizler de o günleri bekliyoruz inşaAllah. Öğretin onlara. Küçüklükten öğretin. Bu bir yaşam biçimidir. Ahirete ya da diyelim ki Yaratıcıya inanmasanız bile, yemek israf etmek doğru bir şey değildir.
Şeyh Lokman Efendi Hz.
Sahibul Sayf Şeyh Abdülkerim El-Kıbrisi'nin (ks) Halifesi
New York Osmanlı Dergahı
25 Safer 1438
25 Kasım 2016